www.akwarela.fora.pl

Sanderus

Hmmmm.... zatem chyba poszperam tu i ówdzie Smile

Anna Filipińska

Żadnego obrazka nie mogę otworzyć...

Sanderus

Dziwne u mnie wszystkie działają na każdej przeglądarce.... hmmm...

KamilJ

Super, mają klimat.

Daria

No cóż, każdy mag marzy o swej wieży. Ty jak przystało na maga akwareli sam sobie postawiłeś aż trzy Wink

Bardzo podoba mi się ta trzecia, wydaje się nawiedzona, jak z powieści gotyckiej. Poza tym fajnie rozlałeś na niebie farbę i puściłeś w nią wodę.

Sanderus

to akurat czysty przypadek Smile

ErykM

Podrabiacze byli, są i będą. Z resztą wielu wielkich artystów ćwicząc warsztat, podpatrywało i podrabiało wcześniejszych mistrzów. Widziałem jakiś czas temu jakiegoś ruskiego artystę malarza, który tak robi, po to by wyjaśnić odbiorcom jak malowali Ci najwięksi i najbardziej znani.

Sanderus

Most w Tczewie i eksperymenty z Saundersem 300. Dziwny ten papier, ale fajnie farba po nim pływa.

EB53

Klimat obrazu tajemniczy, budzi niepokój ale jednocześnie zaciekawienie?
Podziwiam ten i poprzednie za te wspaniałe niedopowiedzenia, farba sobie tak płyyy....nie i słucha Ciebie Wink

Ewa

mosska

To jest świetne.

danuta50

coraz więcej wież, ale wszystkie super

Barbara Pingot

świetne, a mrozem to wieje jeszcze bardziej niż na zewnątrz

szepty światła

ja tak jak Stokrota- poczułam ciarki z zimna. Piękna praca. Cudownie namalowany mroźny wiatr

Sanderus

Dwie próby zilustrowania wiersza Ewy Parmy

"Mariacka blues"

Nazywam się Oliwer i mieszkam pod dziesiątką,
gdzie kiedyś ponoć była Kaiser Cafe dla pań
z długimi trenami i parasolkami od słońca,
spod których słały powłóczyste spojrzenia
skubiąc ciastka z kryształowych talerzyków
- może nawet zostawiały resztki
dla dzieciaków takich jak ja w brudnych dżinsach
i koszulce po bracie… nie w dżinsach?..
Nie przechodź! Tu nie chodzi się prawą stroną
To rewir mojej mamy i jej koleżanek
od kościoła po numer piąty, gdzie znikają w bramie,
a ja pilnuję i słucham bluesa, którego śpiewa po śląsku
pan z dużym nosem, co na dole pracował kiedyś
jak jeden z moich tatusiów
…albo dziewczyna z ciemnym głosem
śpiewa, że chce oślepnąć,
bo widzi plecy mężczyzny, który odchodzi
- ja tam bym się ucieszył, wreszcie nikt by na mnie
nie czekał za drzwiami z pasem
…ale najbardziej lubię, gdy wieża mariacka oblewa się
rumieńcem pod wieczór, a wiatr niesie ulicą bluesa,
którego zabiorę w kieszeń na resztę mojego życia:
„I live on Lonely Avenue…”

oraz "Hajer blues" (hajer - w gwarze górnik)

Nie zjeżdżaj tam są szczury
i nieboskie stworzenia
połyskują białkami oczu
i nakłuwają uszy akcentem
twardym jak sztyl łopaty
a ty nawet nie wiesz za bardzo
co to sztolnia
którędy do szoli
i czemu on hajer
skoro zjeżdża na dół
Swój plac wytycza się tu
od komina do komina
a czas odmierzają
obroty koła w szybie:
wyjedzie – nie wyjedzie
Między „Wieczorkiem” a „Wesołą”
jeden wybuch metanu
nim dotrzesz do „Barbary”
kombajn wciągnie
syna sąsiadki
a mąż koleżanki
nie wróci z akcji
Na „Wujku” czasem
dodatkowy odstrzał
Nie bój się gdy szyby
zaczną drżeć w ekstazie
a ziemia pohukiwać
ostrzegawczo
Dopóki gołębie nie odlatują
do ciepłych krajów
da się tutaj żyć

szepty światła

znowu ciarki
ludzie to mają talent i do malowania, i do pisania
trzeba się mocno pilnować aby nie popaść w zazdrość
ale zanurzyć się w zachwycie- na to mogę sobie pozwolić